De eerste Devil’s Trail die we hebben gelopen was de Rijk van Nijmegen-editie. Het was de eerste keer dat we een halve marathon liepen, en het werd destijds ook meteen pijnlijk duidelijk dat zo’n afstand op een trail iets heel anders is dan op de weg. Helemaal als je daar een flink aantal hoogtemeters bij op telt. Ach ja, al doende leert men, zeggen we dan maar.
Dat is inmiddels 5 jaar geleden, en ondanks dat die halve marathon behoorlijk zwaar was, waren we verkocht. Toen er in 2017 voor het eerst een Devil’s trail op Schiermonnikoog georganiseerd werd, moesten we daar gewoon bij zijn! In 2018 ging mijn moeder voor het eerst ook mee, en dit jaar vonden we dat die traditie toch eigenlijk wel voortgezet moest worden. Het werd in tegenstelling tot de twee voorgaande jaren wel de korte afstand, maar dan met de Night trail erbij. Omdat Schiermonnikoog een van de donkerste plekken van Nederland is, moest dat wel een bijzondere ervaring worden. Helemaal als het weer een beetje mee zou werken en we een heldere nacht hebben!
Vol goede moed vertrokken we het tweede weekend van november naar het noorden om een weekendje te gaan trailen en uit te waaien. Twee trails betekent ook twee verslagen, dus eentje van de Devil’s Trail by Night, en van de Lucifertrail van 15 km de dag erna. Enjoy!
siltrnl.wordpress.com 