<< Dag 5. Cuxhaven > Rendsburg
17 juli 2009
Eindelijk een keer uitslapen! Ik zoek mijn mobiel om te kijken hoe laat het is. Het schermpje licht op: 12.14 uur. Zo! Het is al middag! De rest van de bemanning is nog in diepe rust. Ik draai me nog eens om en pak een Donald Duck dubbelpocket. Prima leesvoer en met een begeleidend muziekje van Within Temptation erbij lig ik prima in mijn kooi.
15.30 uur – Achter Lars loop ik een steile trap op met pijltjes aan de wand die wijzen naar een Etnies kortingparadijs. Zeer verleidelijk. Eenmaal boven gekomen, begint de “kassajuffrouw” meteen een verhaal in het Duits. “Eehm, we’re from Holland, so..” “Oh, right. Can I help you or are you just looking around.” “No, thanks. We’re just looking around.” Gelukkig kan iedereen tot nu toe engels.
19.45 uur – Met een slingerende, gammele fiets met een vat Diesel voorop fiets ik over het wiebelige, hobbelige fietspad terug naar de boot. Lars fietst voor me, maar een stuk sneller en met zijn vat achterop. Misschien voor mij ook een slim idee. Als ik naar voren buig en het vat vast pak, krijg ik er meteen spijt van. Het fietspad maakt een scherpe bocht naar links en de fiets begint gevaarlijk te slingeren. Ik laat het vat los en trap instinctief op de rem. De fiets maakt een raar knallend geluid. Ik spring van de fiets en kan nog net voorkomen dat de fiets met Diesel en al omvalt. Als het vat weer stevig staat, raap ik mijn moed weer bij elkaar en hoop dat de voordrager het nog even volhoudt. Nog een helling, een trap en nog een helling naar beneden. Alles naar beneden, gelukkig. Het vat in mijn linkerhand, de fiets in mijn rechter. Zo hobbelt het de trap af. Lars ligt beneden dubbel van de lach. Het zal er wel belachelijk uit zien, maar ik ben al lang blij als ik beneden sta met de Diesel nog in de tank en een fiets die nog heel is.