<<Dag 3.
2 augustus 2012
‘Tim, tijd om op te staan.’ Ik kijk naast mij en hoor uit de slaapzak een soort gekreun komen. Tim is niet echt een ochtendmens. Ik ben ‘s morgens altijd wakker als er te veel licht op de tent staat, dus meestal lig ik voor de wekker gaat het tentdoek al aan een grondige inspectie te onderwerpen. Uiteindelijk komt Tim altijd wel op gang, maar zo vroeg in de ochtend moet je hem niet al te veel moeilijke vragen stellen. Eerst tijd voor koffie! Na het ontbijt van brinta met kaneel en rozijnen zijn we klaar voor vertrek. Na een klein stukje bergweide is het gelijk tijd voor een flinke klim naar Sedlo Palenica. Gister hebben we dit stuk gedaald, maar nu merk je pas goed hoe stijl dit is. Gelukkig is de zon nog niet op zijn hoogste punt!
Het plan voor vandaag is om van Sedlo Palenica, via Brestová (1902 m), Salatin (2048), Spálená (2083) en Pachola (2167) naar Roháčske plesá te lopen. De route is in totaal ongeveer 11 km en volgens de kaart zouden we er ongeveer 3:30 uur over moeten doen, maar we zijn ongelooflijk sloom geweest met inpakken en ook al niet al te snel met lopen dus we hebben hier de hele dag voor uitgetrokken. Officieel zou dit het “makkelijke” gedeelte van de route van vandaag moeten zijn, maar eerlijk gezegd voelt het helemaal niet zo makkelijk. Het is al snel best warm en ik voel de dag van gister eerlijk gezegd best in mijn benen dus van lekker doorlopen is vandaag geen sprake. Gelukkig zijn er vandaag wel meer mensen! Zo door een gebied lopen zonder mensen tegen te komen is wel leuk voor een dagje, maar daarna is het toch echt wel leuk als je onderweg weer mensen tegenkomt. Op de toppen die we onderweg tegen komen klonteren de mensen steeds even samen om een foto te maken, uit te rusten en dan weer verder te lopen. Het zijn overwegend Polen en Slowaken die hier rond lopen, dus als er uitgerust wordt gaat dat bijna altijd onder het genot van een halve liter bier! Ik moet er met de zon vandaag echt niet aan denken dat ik nu al aan het bier zit, maar kennelijk wen je er door voldoende “training” aan. De drinkers lijken namelijk totaal geen last van het hoge alcoholpercentage te hebben en lopen vrolijk de hele dag in de zon met flink wat bier voor onderweg.
Brestová is onze eerste echte top van de route dus als we boven op staan is het ook voor ons tijd voor foto! Een klein stukje onder de top is het ook tijd voor de lunch. Deze bestaat vandaag weer uit een pakje hardkeks. Omdat deze op zichzelf niet echt ergens naar smaken hebben we gelukkig beleg mee genomen. Ik smeer een dikke klodder jam uit de knijptube op een van de stukjes hardkek terwijl Tim zijn stukje belegd met een klodder chocopasta. Ik heb tot nu toe alleen nog maar dagtochten in de bergen gelopen met mijn ouders dus hier lopen met een rugzak is allemaal nieuw voor mij. Ik vind het echt super gaaf om hier te zijn maar ik voel me ook wel ergens ook niet helemaal op mijn gemak. Ik mis Rianne best wel, hoewel ik natuurlijk veel te “cool” ben om dit toe te geven. Ook het landschap lijkt totaal niet op wat ik eerder heb gezien en het wandelen is zwaarder dan ik van tevoren had ingeschat. Tim heeft dit al wel vaker gedaan en lijkt totaal niet onder de indruk van het landschap en het hele idee dat we nog niet eens op de helft zijn.
Hoewel ik nog steeds honger heb en ook niet echt uitgerust ben is het weer tijd om verder te gaan. De route loopt hier even omlaag en dan weer verder omhoog. Het “pad” loopt over enorme rotsblokken die hier uit de bergkam steken. Gelukkig is er een pad onder de blokken langs, maar ik moet natuurlijk weer “cool” zijn en over de blokken heen klimmen. Tim is echter verstandig en loopt waar dat maar kan over het pad onderlangs. Achteraf is het een wonder dat ik niet gevallen ben en ik moet er niet aan denken wat er gebeurd was als ik wel van een rotsblok naar beneden was gegleden. Even verderop zien we op een bergweitje in de verte ineens een beest staan. Het is een soort bruinachtige geit en ik heb eerst geen idee wat het is. Misschien een soort schaap of een hert of zo. Omdat ik me niet kan voorstellen dat er hier gewoon een geit loopt maak ik er maar een soort steenbok van, maar thuis ontdek blijkt dat het een Tatra gems is! Deze soort komt alleen hier in dit gebied voor dus dat we hem hier zo rustig zien grazen is best bijzonder. Als we dichter bij komen lijkt hij totaal niet schuw en we kunnen hem rustig bekijken en fotograferen.
Aan het eind van de dag komen we op Banikoské sedlo. Dit is een soort splitsing, net onder de laatste top van vandaag. We volgen de route naar rechts en lopen van de bergkam af naar beneden om bij Roháčske plesá een kampeerplaats voor vannacht te zoeken. Onderweg komen we echter langs een waterval. Hier lijkt het eigenlijk ook wel prima om te kamperen. Het is vlak en het lijkt zelfs of er al eerder mensen hebben gestaan. We besluiten hier te blijven omdat we geen idee hebben of er bij Roháčske plesá wel een kampeerplaats te vinden is en we er eigenlijk ook wel genoeg van hebben voor vandaag.
Als we de tent hebben opgezet is er nog net tijd om even te koken. Omdat de bergwanden hier een stuk steiler zijn is de zon inmiddels al achter de bergen verdwenen en het begint aardig koud te worden. Hoewel het nog niet helemaal donker is gaan we vroeg naar bed. Ik ben echt kapot!
siltrnl.wordpress.com 