<< Dag 25. Norderney > Lauwersoog
6 augustus 2009
Seabreeze vaart kalm door de vaargeul van het Lauwersmeer. Overal om ons heen varen bootjes met mensen die allemaal vrolijk zwaaien. Aan beide kanten is land te zien. Zo anders dan de Noordzee, maar toch zo vertrouwd. Iedereen zwaait hier ook. Echt heel anders dan aan de andere kant van de grens. De vaargeul maakt een bocht naar rechts. We komen langs een typische oever met… koeien! De Hollandse koeien staan tot hun middel in het ondiepe water, op zoek naar verkoeling. Ik schiet in de lach. Welkom in Nederland!
14.50 uur – Om de sinderende hitte te ontlopen, loop ik even het trapje af de kajuit in. Ik schenk een glas cola in en sla het in een keer achterover. Als mijn blik op de radio valt, herinner ik me de stellige belofte die ik op de heenweg in Norderney gedaan heb: “Zodra we in Nederland zijn, zet ik Radio538 aan.” Terwijl de rest buiten druk is met de bruggen in Dokkum, plof ik op de bank bij de radio. Met een enigzins trillende hand tik ik de frequentie in. 102.3, ruis. Okee, 102.1? Ook ruis. 102.7? Wazige muziek. Met een bonzend hart tik ik verder. 102.5. Ik hoor eerst niets, maar dan… “Are we human or are we dancer? My sign is vital, my hands are cold. Een golf van blijdschap gaat door me heen terwijl ik verder luister naar Human van the Killers, mijn lievelingsliedje. Mijn ogen beginnen te prikken. Dit lied zegt alles. Alles wat er deze reis gebeurd is. Het gevoel samengevat in een lied.
Are we human or are we dancer? We zijn slechts deel van een gigantisch geheel. We hebben de aarde te leen. We zijn hier slechts te gast.
The sky is full of dreams, so spread your wings and chase them! A donf! Catch them all!
siltrnl.wordpress.com 