<< Dag 20. Schilksee > Rendsburg
1 augustus 2009
Kruimels vallen overal naartoe terwijl ik zoveel mogelijk (tevergeefs) tracht zonder kruimels te snijden of alles zoveel mogelijk op het aanrecht te houden. Maar het Norsk Nyt Brød heeft daar duidelijk een ander idee over en kruimelt erg vrolijk op los. Ik heb eigenlijk sterk het idee dat de helft van het brood aan kruimels op het bord voor me ligt. Als ik daar boter op zou doen, heb ik de helft van het te smeren brood al opgesmeerd, maar dat kan niet, dus snijd ik geduldig verder. Nog maar twee plakjes te gaan. Ze kunnen dit beter Norsk Krømel Brød noemen. Ik kijk naar buiten. Rendsburg glijdt bij me vandaan. Nog 67 km kanaal te gaan.
10.30 uur – Met een prik in mijn zij word ik ruw uit mijn suffige slaapje gewekt. “Cola?” “Huh? Wat? Oh, ja is goed. Doe maar.” Ik heb zoals gewoonlijk even nodig om wakker te worden. Buiten schijnt de zon en het trekt me nogal om naar buiten te gaan en lekker op het dek in de zon te gaan liggen. Als ik mijn cola heb weggewerkt, schiet ik mijn bikini en een hemdje aan en ga ik op het dek liggen. Zooo chill dit!
11.30 uur – Er schuift een wolk voor de zon en het wordt ineens een stuk frisser. Ik kijk op. Even doorbikkelen, want het gaat hier maar om een kleine wolk. Alleen de wind is een beetje weg, dus de wolk gaat natuurlijk extra sloom. Dan maar even genieten van mijn uitzicht: kanaal, kanaal en nog eens kanaal. Hoezee! Nog maar 53 km te gaan.
12.45 uur – De zon heeft het voorlopig laten afweten en ik heb er een trui bij aangetrokken. Het uitzicht? Kanaal voor zover je kun kijken. Nog 41 kilometer.
14.15 uur – Breaking News! Het uitzicht is veranderd! Ik zie nu niet alleen maar kanaal, maar er ligt nu een brug overheen en in verte nog een! Zowaar! Met auto’s erop die een heuze file vormen. Jaaah! Dit is wel echt the place to be.
15.10 uur – “Ik heb een beetje slechte kaartjes.” Ik buig me wat verder over de “schatkaart” van aangelegde Doolhofkaartjes. “En ik kan me niet goed concentreren, dus het duurt ietsje langer.” “Ja, prima hoor”, mompel ik terug terwijl ik probeer in te schatten wat mijn eigen kansen zijn. Mijn kaarten zijn ook niet bijzonder om eerlijk te zijn. Mijn moeder legt een kaartje aan en zodra ik me weer enigzins verdiept heb in mijn kaartjes en de hernieuwde landkaart, steekt de wind ineens wat op. Tot mijn grote ontsteltenis en afgrijzen verdwijnen twee kaarten van mijn geliefde spel in het smerige water van het Nord-Ostsee-Kanal. In een reflex duiken mijn moeder en ik voorover om te voorkomen dat er nog meer overboord waait en meteen graai ik al mijn kaartjes bij elkaar. Tot zover Betoverde Doolhof op het dek.
16.30 uur – De zon brandt lekker op mijn vel terwijl ik op het voordek lig. Na ongeveer anderhalf uur heb ik er nu enigzins genoeg van. Ik kijk op en zie de contouren van de sluis aftekenen tegen de blauwe lucht! Ja, eindelijk! Het kanaal zijn we door! Nou ja, bijna da. Sluis in zicht! Ik sta op. Ik ga niet in mijn bikini in de sluis staan, dus even iets aantrekken. Nog 1,5 km! Hehe…!
17.45 uur – De sluisdeuren gaan open en de Elbe ligt voor ons. De bedoeling is dat we direct na de sluis in de Alte Hafen gaan liggen, maar de stroming lijkt gunstig te zijn om door te gaan naar Cuxhaven. Na een kort overleg besluiten we toch de gok te wagen. Als we langs de haveningang varen, blijkt dat we de goede beslissing hebben gemaakt. De haveningang ligt helemaal droog en op het wad ligt een boot ter grootte van Seabreeze helemaal op zijn kant. Vastgelopen en toen is het waarschijnlijk laagwater geworden. Dus! We hijsen de zeilen en cruisen richting Cuxhaven. Dat wordt een latertje vanavond.
siltrnl.wordpress.com 